Hoe scheid ik de voorloop middenloop en naloop?

Bent u enthousiast geworden om uw eigen likeur, whisky of ander moonshine te gaan maken? Dan bent u hier aan het juiste adres. U heeft mogelijk al het een en ander gelezen over de voorloop, middenloop en naloop. Hieronder leest u hoe u die drie van elkaar kunt onderscheiden.

Voorloop

Bij het distilleren is het goed om de voorloop, middenloop en naloop te scheiden. De voorloop van het distillaat druppelt als eerste naar buiten en herken je aan de geur. Het ruikt onaangenaam naar nagellak of spiritus. De voorloop gooit u weg of kunt u bewaren om de bbq mee aan te maken. Dit is ongeveer 2% van de eerste stook (ruwnat) uit de initiële stookwijn. Het distillaat uit de eerste stook wordt ook wel ruwnat genoemd. Een andere methode om de voorloop te bepalen is door het alcoholpercentage te bepalen. Dit percentage is in het begin van het stookproces erg hoog, 80% en hoger.

Middenloop

Wanneer het alcoholpercentage onder de ongeveer 80% komt, zit je in de middenloop. Het grootste gedeelte is de middenloop. Dit ruikt geurig en proeft lekker. Deze middenloop is de substantie waar wij het voor doen.

Naloop

Wanneer het alcoholgehalte is gedaald tot 50 procent gaan we over tot de naloop. De geur van de naloop is moeilijk te omschrijven, “mollig”, “vettig” en “bruinig” wordt wel eens genoemd. Je kunt het ook wat tussen je vingers wrijven, dan voelt het olieachtig aan. De naloop dient ook weg gegooid te worden.

Bekijk ook al onze koperen distilleerketels hier.

 

 


Zelf je natuurlijke parfum maken

In deze blog gaan wij u vertellen hoe u zelf een 100% natuurlijke parfum kunt maken. Om zelf je natuurlijke parfum te maken heeft u 94% geneutraliseerde (geurvrije) alcohol nodig en diverse etherische oliën. De alcohol die u distilleert in een koperen alambiek distilleerketel heeft een alcoholgeur welke u zult ruiken in uw parfum.

Parfum op een alcoholbasis is om te sprayen en parfum op een plantaardige oliebasis is om te smeren. Parfum bestaat uit een basisnoot, een middennoot en een topnoot. Dit met een verhouding 1 staat tot 2 staat tot 3. Als u bijvoorbeeld 10 druppels van de basisnoot toevoegt, moet u 20 druppels van de middennoot toevoegen en 30 druppels van de topnoot. Bij 25 ml geneutraliseerde alcohol voegt u ongeveer 100 druppels etherische olie toe.

Onderstaand hebben wij een aantal meest voorkomende geuren beschreven die worden gebruikt bij het maken van een natuurlijk parfum en eventuele positieve effecten van deze geuren.

Topnoot:
Bergamot, citrus, anti-depressivium en stemmingverbeterend
Grapefruit, fris, sprankelend, fruitig
Kardamom, verwarmen
Pepermunt, verfrist de geest, versterkt het denken, activeert en maakt helder, verkoelend
Sinaasappel, levendig, fruitig zoet

Middennoot:
Granium, roosachtig, evenwicht, harmoniseerd
Jasmijn, vrouwelijk, zoet en bloemig, maak euforisch
Kruidnagel, krachtig spicy
Lavendel, kalmerende, rustgevend bij stress, stimulerend bij vermoeidheid
Neroli, uniek en fris
Roos, zoet en bloemig, harmoniserend en opent het hart
Scharlei, kruidig, fris en zoet, ontspannend
Ylang Ylang, bloemig, zoet, exotisch, geborgenheid en vertrouwen

Basisnoot:
Benzoe, warme, zoete geur. Knus, aardend en rustgevend
Cade, houtig, warm, leerachtig
Ceder, aardend, zoet en rond
Cisterroos, verwarmend, aardend, geeft evenwicht
Eikenmos, ontspannende werking
Galbanum, evenwicht, harmoniserend en opwekkend
Guaiac hout, houtig, rozig en fris
Ho-hout, harmoniserend en versterkend
Olibanum, zoet en harsachtig, werkt ademend en reinigend
Oudh, ruikt zwaar, diep, donker
Patchouli, verledelijk, prikkelend en orientaals
Peru balsem, zoetig, vanille achtig
Tonkaboon, warm, zoet en amandel-vanille achtig
Vanille, zoet en comforting, helend en verzachtend
Vetiver, zeer rustgevend

Om uw eigen natuurlijke parfum te maken, kunt u experimenteren met allerlei verschillende geuren (etherische oliën). In een natuurlijk parfum worden vaak 5 tot 10 verschillende geuren gebruikt. Het kost dus aardig wat inspanning om voldoende verschillende etherische oliën te maken om uiteindelijk een natuurlijk parfum te maken. Wij hopen dat u inmiddels enthousiast bent geworden voor het maken van uw eigen etherische olie en vervolgens uw eigen natuurlijke parfum. Hier kunt u een koperen kolom distilleerketel vinden en een scheitrechter zodat u aan de slag kunt gaan.

Roodkoperen Kolom Distilleerketel | drank stoken


Jenever stoken

Ben je van plan om zelf drank te gaan stoken en dan specifiek om Jenever te maken? In Nederland zijn er veel liefhebbers van deze alcoholische drank. Het is een zuiver distillaat dat gemaakt is van graan of melasse, jeneverbessen en kruiden. Nederlanders zijn er van overtuigd dat jenever al sinds de 17 eeuw uit Nederland komt en hier is uitgevonden. Onze Belgische buren zijn er van overtuigd dat zij de jonge jenever hebben ontdekt. Leuk om te weten is dat jenever sinds 2008 een beschermde geografische aanduiding heeft gekregen. Dit betekent dat deze drank alleen in Nederland, België en enkele Duitse en Franse provincies gedestilleerd mogen worden. Lees hieronder meer over jenever stoken.

Zelf jenever stoken

Bij het stoken van jenever begin je met het uitzoeken van geschikt graan. In principe kan elk soort graan gebruikt worden maar de meest populaire granen zijn gerst, rogge, tarwe en mais.

Basisrecept voor 1 liter jenever:

  • 1 liter vodka, brandewijn of alcohol +/- 40 vol%
  • 20 gram jeneverbessen
  • 0,5 – 1 gram koriander (+/- 0,25 / 0,5 theelepel)
  • 0,5 kruidnagel
  • ½ stokjes zoethout (kalichenhout)
  • 1 theelepel honing (of suiker)

Werkwijze jenever stoken

  1. Giet de vodka, alcohol of brandewijn in een oplegbokaal of aangepaste fles en vermeng de kruiden in de drank (zonder de honing).
  2. Sluit de fles of bokaal af en laat deze twee weken trekken bij kamertempratuur. Schud de fles of bokaal af en toe, proef, en bij zwakke jeneversmaak verhoog het aantal jeneverbessen tot 15 gram of laat het langer trekken.
  3. Bij te zwakke kruidensmaak verhoog de hoeveelheid koriander. Bij aanpassingen laat je de jenever nog enkele dagen trekken.
  4. Drank laten bezinken en hevel het klare gedeelte voorzichtig af.
  5. Drank filteren, bijvoorbeeld door een koffiefilter.
  6. Voeg na het filteren een theelepel honing (of wat suiker) toe. Dit doe je om de bittere smaak van de jenever af te halen.
  7. Giet de drank in een zuivere fles of kruik.
  8. Laat de drank nog wat narijpen (de drank wordt hierdoor wat voller van smaak).

Het leuke aan jenever stoken is dat er gespeelt kan worden met de kruiden. Aan jenever wordt naast het basiskruid (jeneverbessen) ook nog het volgende toegevoegd: St. Janskruid, engelwortel, kaneel, snuifje nootmuskaat, 1 kruidnagel, wat geplet anijszaad, koriander, citrus schillen en gedroogde schillen van bittere sinaasappel. Wij raden niet aan om alle kruiden te gebruiken maar een beetje spelen kan geen kwaad. Dus experimenteer zelf tijdens het stoken van je eigen jenever!

 

 


Bent u van plan om zelf drank te gaan stoken? Dan heeft u natuurlijk een distilleerketel nodig. Maar dat is niet het enige dat u nodig hebt. Een ander essentieel onderdeel dat u nodig heeft bij het zelf drank stoken is een alcoholmeter. Wij leggen u graag het belang van een alcoholmeter kopen uit in dit blog.

Alcoholmeter gebruiken

Het belangrijk om te weten hoe u een alcoholmeter moet gebruiken. Om het alcoholpercentage van de zelf gestookte drank te meten laat u de onderzijde van de meter in het distillaat zakken. Laat de meter even zo staan. Vervolgens kunt u de meter aflezen om te zien hoeveel alcohol uw eigen gestookte drank bevat. Een belangrijk aandachtspunt bij het meten van het alcoholpercentage is de temperatuur van de gestookte drank. Wanneer de drank precies 20 graden Celsius is, is de meting het meest accuraat. Als vuistregel kunt u het volgende aanhouden:

  • Bij elke graad boven de 20° C moet er 0,2% alcohol afgetrokken worden van de waarde van de meting
  • Bij elke graag onder de 20° C moet er 0,2% alcohol opgeteld worden bij de waarde van de meting

Alcoholmeter kopen

Een alcoholmeter kopen is heel eenvoudig in onze webshop. Onze producten zijn van de beste kwaliteit en tegen een scherpe prijs verkrijgbaar. Wanneer u een alcoholmeter bij uw distilleerketel aanschaft leveren wij deze direct uit voorraad en berekenen wij geen verzendkosten. Dat is voordelig en snel een alcoholmeter kopen. Heeft u vragen over de meter of over één van onze andere producten? Neem vrijblijvend contact met ons op. Wij helpen u graag verder.


Zelf etherische olie maken

Wilt u etherische olie gaan maken? Hieronder leest u meer daarover. In de winkel is deze olie vaak vrij duur, waardoor het interessant kan zijn om dit zelf te gaan maken met onze Roodkoperen Kolom Destilleerketel.

Wat is etherische olie?

Etherische oliën zijn oliën (essential oil) afkomstig van aromatische planten. Bekende plantsoorten zijn bijvoorbeeld rozemarijn en lavendel. Totaal zijn er meer dan 500 verschillende planten die dergelijke oliën bevatten. Dit wordt ook wel vluchtige olie of essentiële olie genoemd.

Waarvoor wordt deze olie gebruikt?

Etherische olie wordt voor verschillende doeleinden gebruikt. De bekendste is aromatherapie. De aromatherapie gebruikt de olie om het lichaam te verzorgen en de geest in balans te brengen. Deze olie kan men in baden en stoombaden gebruiken maar ook inwrijven op de huid. Verder kan het worden gebruikt bij cosmetische en farmaceutische producten, in de parfumerie, voor smaakstoffen en geurstoffen.

Plantmateriaal destilleren

In de hals van de Roodkoperen Kolom Destilleerketel zit een rooster waarop het plantmateriaal kan rusten. Door vervolgens water in het destilleerapparaat op 100 graden te verhitten kan de olie uit het plantmateriaal worden gestoomd. De stoom wordt in de koelemmer weer afgekoeld waardoor de olie ontstaat. De etherische olie kan met een scheidtrechter (oil seperator) worden afgescheiden van het hydrolaat.

Hydrolaat

Hydrolaten worden ook hydrosol, plantenwater of bloemenwater genoemd. Dit betreft het deel van het distillaat dat overblijft nadat de etherische olie is verwijderd. Hydrolaten bevatten een rijkdom aan inhoudsstoffen en hebben daardoor een therapeutische werking. Ze zijn verkoelend, hydraterend, geneeskrachtig en ontstekingsremmend.

Bent u enthousiast geworden? Bekijk dan hier onze Roodkoperen Kolom Destilleerketel. Dit destilleerapparaat kan ook gebruikt worden voor het maken van likeur of whisky, in dat geval zijn ook de complete sets aan te raden.


Whisky maken

Whiskey is een een van de meest populaire soorten gedistilleerde alcoholische dranken, gemaakt van vergiste granen. Het type van de graan van voorkeur varieert van regio tot regio, variërend van gerst (zeer populair in Schotland), gemoute gerst, rogge, tarwe en maïs (die het belangrijkste ingrediënt is van de Amerikaanse Bourbon). Een uitzondering wordt gemaakt voor de Indiase whiskey, die traditioneel wordt gemaakt niet van vergiste granen, maar van gefermenteerde stroop. Lees hieronder meer over whisky maken.

Het bestaan van whiskey kan worden herleid tot de oude tijden, bijna 2000 v.Chr. in de koninkrijken van het oude Babylon en Mesopotamië. Echter, de moderne geschiedenis van de whiskey begon tussen 11e en 13e eeuw, toen christelijke monniken de kunst van het distilleren naar de Noord-Engeland gebieden van Schotland brachten. Gedurende die tijd begon de kunst van het distilleren haar vooruitgang, en werden de regio’s van Schotland (zeer geschikt voor de productie van graan producten) ‘s werelds meest populaire producenten van whisky.

Het basisproces van de whisky productie veranderde niet in de afgelopen 200 jaar. Technologische vooruitgang maakte het de brouwers mogelijk om elk aspect van dit proces te controleren, maar de fundamenten (gebruik van water, gerst en gist) en de lokale wetten zorgden ervoor dat de originele recepten, die de oorspronkelijke populariteit gaf aan dit fascinerende drankje, te behouden.

De basisprocessen in de creatie van whisky:

Mouten (Malting)

De belangrijkste component van gerst die verantwoordelijk is voor de creatie van alcohol is zetmeel. Om dit effect optimaal te benutten moet de gerst kiemen, vaak “mouten” genoemd. Als de brouwerij de graan heeft gekozen die het wil gebruiken, legt het het in water te week en spreidt het op de vloer van het zogenaamde “malting house”. Na enkele dagen van stilliggen (graan moet regelmatig worden gedraaid om een constante temperatuur te behouden), wordt het proces van mouten gestopt door snelle droging in een oven (Schots gerst wordt vaak gedroogd met turfrook, die specifieke aroma’s geeft aan het eindproduct). Nadat het gedroogde mout is gemalen in een molen, wordt ook alle vuil verwijderd, oftewel “het kaf van het koren”.

Maischen (Mashing)

De extractie van de suiker uit het graan wordt gedaan door het toevoegen van heet water, die de suikers naar de bodem van de pot laat zinken. De kwaliteit en het type van het water is van belang voor het eindproduct – natuurlijk bronwater bevat meestal grote variëteiten aan mineralen. Het toevoegen van heet water wordt tweemaal herhaald, maar het verwijderen van het suikerrijke water van de bodem van het vat wordt alleen de eerste twee keer gedaan. De opbrengst van de laatste verwijdering wordt niet gebruikt voor de productie van whisky, maar wordt als veevoer gebruikt.

 

Vergisting

Het gistingsproces bij whisky maken vindt plaats in tanks genoemd washbacks. Na toevoeging van de zorgvuldig geselecteerde gist begint de gisting en wordt de suiker langzaam veranderd in alcohol. Na ongeveer twee dagen stopt de gisting en heeft de vloeistof een alcoholgehalte van slechts 5-15%.

Distillatie

Het distillatieproces wordt gebruikt om het alcoholpercentage te verhogen tot 90% en de ongewenste stoffen (zoals methanol) uit het mengsel te verwijderen. De meerderheid van de Schotse whisky wordt twee keer gedistilleerd, de Ierse drie keer maar sommige recepten vereisen zelfs 20 distillaties. Het proces zelf wordt gedaan in traditionele Schotse pot stills (meest geschikt voor single malts), Coffey stills (die zijn beter geschikt voor grain whisky) of industriële “continuous” distilleerderijen. In elk geval wordt de gefermenteerde vloeistof verhit tot het kookpunt (lager dan die van het zuivere water), die voor de verdamping van de alcohol zorgt en het opvangen van de stoom in de condensor. De geproduceerd vloeistof heeft een alcoholgehalte van 20% en moet opnieuw worden verwerkt. Na de tweede distillatie kan de vloeistof het maximaal toegestane percentage van 94,8% alcohol bereiken dat wordt afgedwongen door de Schotse wetten en die van vele andere landen.

Rijping

Voordat de whisky ter rijping in eikenhouten vaten wordt gelegd, vereisen veel recepten verdunning van de whisky tot ongeveer 63 tot 64% van het alcoholgehalte. Na een verblijf van enkele jaren in vaten (met de tijd variërend in verschillende landen – Amerika twee jaar, Schotland en Ierland drie jaar), absorbeert whisky verschillende componenten van het hout waardoor de smaak en kleur verandert. Veel van de bekende whisky merken hebben een heel lang rijpingsproces, variërend van 3 tot 4 keer zo lang dan vereist door de wet.

Botteling en laatste processen bij whiskey maken

Voordat whisky wordt gebotteld, zijn nog een paar laatste processen vereist. Filtratie wordt gedaan om de ongewenste aanwezigheid van zuuresters te verwijderen die zichtbaar worden in de fles na langdurige blootstelling aan een koude omgeving. Tot slot wordt de kleuring van de whisky gedaan door het toevoegen van strikte hoeveelheden caramel.

Kijk hier voor onze whiskey stookketels.


Wodka maken

Wodka is een neutrale sterke drank zonder specifiek karakter, aroma, smaak of kleur. Deze eigenschappen worden ontwikkeld tijdens het distillatieproces of door ruw gedistilleerde sterke dranken te behandelen met actieve kool of andere materialen. Goed gedistilleerde wodka kan ook nog verder gezuiverd en verfijnd worden door het te behandelen met actieve kool en andere materialen. Wodka wordt normaal gesproken niet gerijpt en kan gemaakt worden van granen, aardappels, suikers, fruitsoorten en zo’n beetje alle andere producten die tot alcohol kunnen worden gefermenteerd. Dit maakt dat wodka een voordelige sterke drank is die eenvoudig en snel gemaakt kan worden van gemakkelijk te verkrijgen materialen.

Ingrediënten uitkiezen

  1. Kies de ingrediënten die je wilt fermenteren tot wodka. Wodka wordt normaal gemaakt van tarwe, rogge, gerst, mais of aardappels. Je kan ook suiker en melasse gebruiken, zowel als hoofdingrediënt of samen met andere ingrediënten. Er is zelfs een distillateur die een innovatieve wodka maakt van rode Pinot Noir wijn. Wat je ook kiest, er moeten wel suikers of zetmeel inzitten. Dit is namelijk nodig om alcohol te produceren. Gist eet suikers of zetmeel op en stoot daarna alcohol en koolstofdioxide uit.

    • Als je wodka van granen of aardappels maakt, moet je een brij maken die actieve enzymen bevat die het zetmeel uit de granen of aardappels afbreken en omzetten in suikers die gefermenteerd kunnen worden.
    • Vruchtensap bevat al suikers dus als je dit gebruikt, heb je geen enzymen nodig die zetmeel afbreken. Als je wodka maakt van suikers hoef je het, net zoals bij wodka van vruchtensap, alleen te laten fermenteren en hoef je dus geen brij te maken.
    • Als je wodka maakt van een drank die al gefermenteerd is zoals wijn kan je het meteen distilleren en er wodka van maken.
  2. Controleer of je voldoende van alle ingrediënten voor je brij hebt. Als je besloten hebt om bijvoorbeeld alleen aardappels te gebruiken voor je wodka, dan zullen ze een beetje extra hulp nodig hebben om hun zetmeel om te zetten in suikers. Daar zijn de enzymen voor. Gebruik deze tabel om te kijken of je extra enzymen aan je brij moet toevoegen om zetmeel in suikers om te zetten:

    Ingrediënten die je nodig hebt om je brij te maken
    IngrediëntenHeeft enzymen nodig?Toevoegingen
    Granen en aardappelsJa.Granen en aardappels zijn bronnen van zetmeel, niet suikers. Enzymen zijn dus nodig om het zetmeel om te zetten in suikers.
    Gemoute granen zoals gemout gerst en gemoute tarweNee. In gemoute granen zitten van nature al een hoop enzymen die het zetmeel omzetten in suikers die gefermenteerd kunnen worden.De enzymen in gemoute granen worden geactiveerd wanneer het graan openbarst en korte tijd wordt blootgesteld aan warm water. Gemalen en gemoute granen kunnen alleen gebruikt worden, aangezien ze zetmeel bevatten, of je kan ze toevoegen aan een zetmeelrijke maar enzymarme brij. Kies gemoute granen die rijk aan enzymen zijn, zoals bijvoorbeeld gemoute tarwe.
    Geraffineerde suiker en melasseNee. Deze bevatten natuurlijk al suikers en hierdoor heeft het gist geen extra enzymen nodig.Je kan wodka maken van alleen suiker of je kan suiker toevoegen aan zetmeelrijke brijen zodat er meer fermenteerbare materialen in zitten.
  3. Controleer of de ingrediënten van je brij extra enzymen nodig hebben. Je kan amylase enzymen poeder dat geschikt is voor consumptie kopen op internet. Voeg dit poeder toe aan je brij om zetmeel in suikers om te zetten als je bijvoorbeeld aardappels gebruikt. Gebruik de hoeveelheid die aanbevolen wordt voor de hoeveelheid zetmeel die omgezet moet worden. Je hoeft geen gemoute, enzymrijke granen zoals gemoute gerst te gebruiken als je enzymen poeder gebruikt.

    • Om de enzymen zetmeel om te laten zetten in suikers, ook het zetmeel van gemout, enzymrijk graan, moet het zetmeel eerst gegelatineerd worden. Gevlokte granen zijn vaak al gegelatineerd. Ingrediënten die niet gegelatineerd zijn, zoals aardappels en ongevlokte of gemoute granen, moeten verwarmd worden in water tot ze op de temperatuur komen waarop het zetmeel gegelatineerd wordt. Aardappels gelatineren meestal rond de 66° C en gerst en tarwe gelatineren meestal rond dezelfde temperatuur. Dus hoeft een brij van aardappels alleen maar verwarmd te worden tot 66° C. Als je de aardappels verwarmt tot een lage temperatuur moeten ze heel fijn versnipperd worden voordat je ze in het water doet.
    • Enzymen die zetmeel omzetten, werken alleen op heel specifieke temperaturen en worden vernietigd als ze te heet worden. 66° C is een goede temperatuur maar als ze verhit worden tot boven de 70° C zullen ze vernietigd worden. De absolute maximum temperatuur die ze aankunnen is 74° C; in deze temperatuur zullen de enzymen een tijd hun werk doen en je kan dus ook je brij tot deze temperatuur verhitten, maar het grootste deel van de enzymen zal vernietigd worden.

     

    • 1 Probeer een tarwebrij. Verhit in een pot met een volume van 38 liter met een deksel 23 liter water tot 74° C. Voeg 7,6 kilogram droge, gevlokte tarwe toe en roer het door. Controleer de temperatuur en zorg dat die tussen de 66° C en 68° C blijft. Roer er nu 3,8 kilogram geplette en gemoute tarwe door. De temperatuur moet nu zo’n 65° zijn. Doe nu de deksel op de pot en laat het mengsel 90 minuten rusten terwijl je er af en toe in roert. Tijdens deze 90 minuten wordt het zetmeel omgezet in suikers en zou het mengsel een stuk minder dik en stroperig moeten worden. Laat na 90 minuten tot 2 uur het mengsel afkoelen tot een temperatuur van 27°C tot 29° C. Laat het een nacht staan en langzaam afkoelen, maar laat het wel niet te ver onder de 27° C komen.

    • 2 Probeer een aardappelbrij. Maak 9 kilogram aardappels schoon. Kook ze ongeveer een uur met schil in een grote pan tot ze gegelatineerd zijn. Gooi het water weg en stamp de aardappels goed fijn met een stamper of in een keukenmachine. Doe de gestampte aardappels terug in de pan en voeg er 19 tot 22 liter water aan toe. Roer dit goed door tot je een emulsie krijgt en verwarm het tot zo’n 66° C. Voeg 1 kilogram geplette en gemoute gerst of tarwe aan het mengsel toe en roer dit goed door. Doe de deksel op de pan en laat het zo’n 2 uur staan. Roer er wel af en toe even doorheen. Laat het ‘s nachts afkoelen tot tussen de 27°C en 29° C.

      • Als je je brij langzaam laat afkoelen geef je de enzymen uit de gemoute gerst ook meer tijd om het aardappelzetmeel af te breken.
      3 Probeer een maisbrij. Maak een brij zoals je dat ook gedaan hebt bij het recept voor de tarwebrij, maar vervang de tarwe met gevlokte, gegelatineerde mais. Je kan ook je mais laten ontkiemen en dan hoef je geen gemout graan aan je brij toe te voegen. Er moet uit iedere maiskorrel een wortel van zo’n 5 cm komen. De ontkiemde mais bevat enzymen die zijn gevormd tijdens het ontkiemingsproces.

 Fermenteren
  1. Maak al je benodigdheden schoon en bereid je werkplek voor. Het fermenteren gebeurt in schone en ontsmette vaten die soms open zijn, maar meestal luchtdicht afgesloten zodat er geen besmettingsgevaar is. Het fermenteren duurt meestal zo’n drie tot vijf dagen.

    • Fermenteren kan ook in vaten die niet zijn schoongemaakt of ontsmet en het resultaat zal ook drinkbare alcohol zijn, maar omdat er misschien nog bacteriën of gistresten in de vaten zitten, kunnen tijdens het fermenteren ongewenste smaken of een hogere hoeveelheid alcohol ontstaan.
    • Er zijn speciale schoonmaakmiddelen te koop op het internet zoals B-Brite en het ontsmettingsmiddel iodophor. Deze kan je kopen om je vaten schoon te maken.[5]
  2. Kies en installeer je waterslot. Een waterslot is een mechanisme waardoor CO² kan ontsnappen zonder dat O² er weer in kan. Een brij van 19 liter die je hebt laten uitlekken kan je laten fermenteren in een emmer met een inhoud van 28 liter of in een gistingsfles met een inhoud van 23 liter. Op een emmer moet een deksel bevestigd worden en er zijn speciale doppen voor gistingsflessen, maar je mag de fles of emmer nooit helemaal afsluiten aangezien de druk die opgebouwd wordt door de koolstofdioxide ervoor kan zorgen dat de fles of emmer ontploft. Daarom moet je een waterslot aan de deksel of dop bevestigen.
    • Als je je mengsel laat fermenteren in een open emmer of bak, leg dan een kaasdoek over de emmer heen zodat er geen insecten of andere ongewenste dingen in vallen.

    3. Laat je brij uitlekken in de emmer of fles waarin je gaat fermenteren. Als je een brij hebt gemaakt, gebruik dan een fijne zeef om alle vloeistof uit je brij te laten lekken en laat die vloeistof in je goed schoongemaakte fles of emmer lopen. Probeer de vloeistof er goed in te laten spatten en schenk hem er van zo hoog mogelijk af in. Zo komt er veel zuurstof in de vloeistof. Gist heeft in het begin zuurstof nodig om te groeien en goed te gaan fermenteren. Dit komt doordat gist celmateriaal in de vorm van lipiden maakt van zuurstof. Maar nadat de gist door deze groeifase heen is, mag er geen zuurstof meer bij komen. Gist maakt namelijk alcohol als er geen zuurstof aanwezig is.

    • Je kan als alternatief ook je brij laten fermenteren zonder dat je deze eerst laat uitlekken. Maar als je dit doet, moet je op een andere manier zorgen dat er lucht in de brij komt. Je kan bijvoorbeeld een zuurstofpomp uit een aquarium gebruiken of een zuurstofsteen. Je moet ook eerst wat van het vocht uit de brij afgieten. Het is ook makkelijker om de kleinere hoeveelheid brij die je overhoudt na het afgieten te fermenteren, aangezien de brij tijdens het fermenteren uit de fles of emmer over kan vloeien.
    • Als je een mengsel gemaakt van suiker gebruikt, moet je daar ook zoveel mogelijk zuurstof doorheen mengen door het hoog in te gieten en goed te laten spatten.
    • Als je vruchtensap gebruikt, giet het dan ook vanaf zo hoog mogelijk in de fles of emmer en laat het door een zeef lopen.

     

    • Voeg gist toe aan het mengsel dat je wilt laten fermenteren. Als je korrelgist gebruikt, is het het beste om dat eerst te hydrateren. Roer de gist daarna met een schone, ontsmette lepel door je mengsel. Als je een waterslot gebruikt, zal dit gaan bubbelen tijdens het fermenteren. Als het fermenteren bijna klaar is zal het bubbelen afnemen of helemaal stoppen als je mengsel helemaal gefermenteerd is. Zet de fermenterende vloeistof neer in een kamer met een temperatuur van zo’n 27° tot 29° C voor de beste, meest efficiënte fermentatie. Je kan, als je de verwarming niet zo hoog wilt zetten, ook de vloeistof verwarmen met een verwarmingsriem of met een gloeilamp. Laat wel het licht niet direct op de vloeistof schijnen.

      • Je kunt gist kopen die speciaal voor distilleren bedoeld is. Deze soort gist werkt heel goed en produceert tijdens het fermenteren veel ethanol en minder bijstoffen en soorten alcohol die niet gewenst zijn. Hoeveel gist je moet gebruiken, hangt af van de soort gist die je hebt.
      • Er kunnen voedingstoffen bij de gist in het pakje zitten. Voedingstoffen voor gist zijn nodig als je een mengsel gebruikt waar op zichzelf niet zoveel voedingstoffen in zitten, zoals mengsels van suiker, maar ze kunnen ook zorgen voor een betere fermentatie van mengels met veel voedingsstoffen zoals graanmengsels.

    Verzamel de gefermenteerde vloeistof. Giet de gefermenteerde, alcoholische vloeistof in een schoongemaakte en ontsmette emmer of fles of rechtstreeks in de distilleerketel. Zorg dat je gist die op de bodem ligt niet meegiet. Die kan namelijk aanbranden als je de distilleerketel gaat verhitten. Je kan de gefermenteerde vloeistof ook eerst nog eens zeven of op een andere manier filtreren voor je het gaat destilleren.

Distilleren

Bereid je voor op het distilleren. Distilleerketels verwarmen de gefermenteerde vloeistof met een relatief laag alcoholgehalte tot hij een temperatuur bereikt die hoger is dan het kookpunt van alcohol maar lager dan het kookpunt van water. Op deze manier verdampt de alcohol terwijl de grootste hoeveelheid van het water dat niet doet. De verdampte alcohol (en dat deel van het water dat toch verdampt is) gaat omhoog de kolom, pijp of buis van de ketel in. Die kolom, pijp, of buis wordt van buitenaf afgekoeld met koud water waardoor de verdampte alcohol afkoelt en condenseert en dus weer een vloeistof wordt. Deze alcoholische vloeistof wordt opgevangen en wordt je wodka.

  1. Verhit de gefermenteerde vloeistof in de ketel om het distillatieproces te beginnen. Hoe je je ketel moet verwarmen ligt aan wat voor ketel je hebt. Het kan op een gasbrander, houtvuur of een elektrische kookplaat. De gewenste temperatuur is 78,3° C op zeeniveau, maar de temperatuur mag in ieder geval niet boven het kookpunt van water komen, 100° C. Terwijl de gefermenteerde vloeistof verwarmt, verdampen de alcohol en andere stoffen en condenseren die weer in het door water gekoelde onderdeel van de distilleerketel.
  2. Gooi het eerste beetje weg. Het eerste beetje gedistilleerde vloeistof bevat veel kwalijke stoffen zoals methanol en andere gevaarlijke chemicaliën die je niet op wilt drinken. Als je 19 liter vloeistof distilleert dan moet je de eerste 30 milliliter gedistilleerde vloeistof weggooien.

    Verzamel de goede alcohol. Nadat je het eerste beetje hebt weggegooid, zal de volgende hoeveelheid gedistilleerde vloeistof de gewenste ethanolalcohol bevatten samen met wat water en andere stoffen. Als je een kolomketel met stromend koelwater gebruikt, kan je de hoeveelheid koelwater die je gebruikt, aanpassen om de hoeveelheid en de kwaliteit van de gedistilleerde vloeistof te beïnvloeden. Probeer ervoor te zorgen dat de hoeveelheid vloeistof die uit je ketel komt zo tussen de twee en drie theelepels per minuut is. Als er teveel, te snel gedistilleerd wordt, kan de kwaliteit achteruit gaan.
    Gooi het laatste beetje ook weg. Tegen het eind van het distilleren wanneer de temperatuur hoger wordt en rond de 100° C of daar boven komt te liggen. Dit laatste beetje bevat foezelolie. Dit laatste beetje is dus niet goed van smaak en moet weggegooid worden.
  3. Controleer het alcoholpercentage en de zuiverheid van de gedistilleerde vloeistof. Koel een beetje van je gedistilleerde vloeistof af tot zo’n 20° C en gebruik een alcoholmeter om het alcoholpercentage ervan te bepalen. Er kan te weinig alcohol in het distillaat zitten (minder dan 40 procent alcohol) of het kan te geconcentreerd zijn (hoger dan 50 procent alcohol). Wodka wordt meestal verdund voordat het gebotteld wordt, dus het distillaat kan een heel hoog alcoholpercentage hebben. Het distillaat kan ook te veel smaak hebben of te aromatisch zijn en moet dus misschien nog een keer gedistilleerd worden of gefilterd worden.
  4. Distilleer het distillaat nog een keer als dat nodig of gewenst is. Dit verhoogt het alcoholpercentage en zuivert het distillaat meer. Het is heel gebruikelijk om het distillaat 3 keer of vaker te distilleren om een wodka te krijgen die een hoge zuiverheid heeft.
Deel 6

Laatste stappen:

  1. Behandel het distillaat met een actief koolfilter als dat nodig is. Giet het distillaat door een koolfilter, die je op het internet kan kopen bijvoorbeeld, om ongewenste smaken en aroma’s te verwijderen. Een koolstof waterfilter kan ook aangepast worden om er de zuiverheid van je distillaat mee te vergroten.
    2. Verdun de wodka tot die de goede sterkte heeft. Voeg gedemineraliseerd water toe aan je wodka tot die het gewenste alcoholpercentage heeft. Gebruik een Alcoholmeter om het alcoholpercentage te meten.

    3. Bottel de wodka. Vul flessen met je wodka en sluit ze af met een kurk of dop. Je kunt dit het beste doen door te hevelen en de fles schuin te houden terwijl je hem vult. Je kunt daarna zelf etiketten maken als je dat wil. Je kan ook een speciale machine kopen om je flessen te vullen maar dat is wel duur en als je voor thuisgebruik produceert, kan je beter met de hand bottelen.


Zelf wijn maken?

Wil jij zelf je eigen wijn maken? Dit is makkelijker dan je denkt! Je kunt niet alleen je eigen smaak bepalen, je houdt er ook nog eens een goede voorraad aan over. Ideaal voor speciale gelegenheden of een spontaan bezoek van vrienden of familieleden!

Ingrediënten wijn maken

De belangrijkste ingrediënten voor het maken van wijn zijn (druiven)sap, (wijn)gist, suiker, zuren en gistvoedingszout. Uiteindelijk kun je zelf ingrediënten toevoegen en zo je eigen smaak bepalen. Door zelf te experimenteren met bijvoorbeeld de hoeveelheid suiker, ontstaan de lekkerste smaken!

Materialen om wijn te maken

De materialen voor het gisten van wijn bestaat uit:

  • Witte emmer
  • Theedoeken
  • Zeef
  • Trechter
  • Houten lepel
  • Gistingsfles
  • Waterslot en hevel stang
  • Schone wijnflessen

Basis stappenplan

1) Pers de druiven en voeg water toe

Heb je zelfgekweekte druiven? Pers deze druiven dan met je handen of een stamper en voeg vervolgens gefilterd water of bronwater toe. Dus geen kraanwater! Aan kraanwater worden stoffen toegevoegd die een directe invloed heeft op de smaak van de wijn.

2) Voeg de suiker (of honing) toe

De hoeveelheid suiker heeft een directe invloed op de smaak van je wijn. Mocht je van zoete wijn houden, dan kun je dus extra suiker toevoegen.

3) Voeg de gist toe en roer de gist

Door de gist toe te voegen en te roeren ontstaat er een most. Dit is in de wijnmakerij de naam voor het versgeperste, maar nog niet vergiste sap van druiven of andere vruchten.

4) Dek het af en laat het een nacht staan

De fles of emmer dek je af met een theedoek. Op deze manier komt er voldoende zuurstof binnen en voorkom je dat er fruitvliegjes, die azijnbacteriën met zich meedragen, of stof in je wijn belandt.

5) Roer de most een paar keer per dag

Als je de most begint te roeren, zou het mengsel moeten gaan bubbelen. Op deze manier wordt het gistingsproces in gang gezet.

6) Zeven en hevelen

Na een paar dagen zal de vloeistof minder bubbelen. De vaste stoffen kunnen eruit gezeefd worden en het mengsel kan overgeheveld worden naar een gistingsfles. Vervolgens breng je een waterslot aan zodat de gassen die tijdens het gistingsproces ontstaan kunnen ontsnappen.

7) Rijpen

Hoe langer je rijpt, hoe beter de smaak. Mocht je extra honing of suiker hebben toegevoegd dan kun je het best langer rijpen om te voorkomen dat de wijn te zoet uitpakt.

8) Bottel je wijn en serveer!

Hevel je wijn over naar schone flessen en jij kunt genieten van je eigen gemaakte wijn! De wijn op een prachtige manier uitserveren of bewaren? Maak dan gebruik van ons drank / likeurvat . om uw drank te laten rusten en te bewaren. Op deze manier hoef je de wijn niet opnieuw over te hevelen.

 


Etherische olie maken door stoomdestillatie

In deze blog zullen wij stap voor stap uitleggen hoe u zelf etherische olie kunt maken. Wat een veelvoorkomende gedachte bij mensen is, is dat er etherische olie gemaakt kan worden door bijvoorbeeld een paar takjes lavendel in plantaardige olie of alcohol te laten weken. Dit is echter niet het geval. Het maken van etherische olie kan op verschillende manieren:
– Persing, dunne schil van de citrusvruchten (zeste) samen persen zodat er olie vrijkomt;
– Co2 extract, hoge druk extractie met koolzuurgas;
– Stoomdestilleren.
Wij zullen in deze blog alleen ingaan op het proces van stoomdestillatie.

Stoomdestilleren kan met behulp van een koperen kolom destilleerketel, zie onderstaande afbeelding:

Roodkoperen Kolom Distilleerketel | drank stoken      Roodkoperen Kolom Distilleerketel | drank stoken

Het is verstandig om voor het destillatieproces het het plantmateriaal te wegen, zodat u de opbrengst aan etherische olie kunt berekenen na het destilleren.

U vult de koperen ketel met heet water en stopt het plantmateriaal in de kolom. Het plantmateriaal moet stevig aangedrukt worden zodat er geen gaten meer zichtbaar zijn waartussen het stoom kan ontsnappen. Vervolgens plaatst u de hoed op de kolom van het destilleerapparaat en sluit u deze aan op de koelemmer. Het is van groot belang dat er tijdens het destilleren geen stoom tussen de naden van de destilleerapparaat kan ontsnappen. U kunt de naden lekdicht maken met aluminium- / teflontape.

Vervolgens moet u een (tuin)slang bevestigen aan de koelemmer en een (tuin)slang bevestigen van de koelemmer naar een afvoer. De tuinslang kunt u aan het uiteinde eventueel insnijden zodat het met de slangenklemmen kan worden vastgezet aan de koelemmer. Het water in de koelemmer dient u langzaam te laten stromen.

Wanneer de opstelling helemaal goed is, begint het destillatieproces. Het water dient verwarmd te worden tot 100 graden. Het stoom zal via het plantmateriaal in de spiraal van de koelemmer terecht komen. Het water in de koelemmer mag tijdens het destillatieproces niet te koud zijn anders blijft de olie aan de wanden van de koelspiraal plakken. Vervolgens komt het hydrolaat en de etherische olie uit de spiraal van de koelemmer. U kunt het hydrolaat en de etherische olie opvangen met een scheitrechter. Hierdoor kunt u het hydrolaat en de etherische olie tijdens het destillatieproces makkelijk scheiden van elkaar.

Wanneer de destilleerketel gebruikt wordt voor verschillende doeleinden (bijvoorbeeld likeur maken) of het maken van verschillende etherische oliën, dan is het noodzakelijk om de destilleerketel na gebruik goed te reinigen. Dit kunt u doen door in plaats van water, goedkope witte wijn de in destilleerketel te gieten. U herhaald vervolgens het proces van destilleren. Na gebruik van de destilleerketel dient deze goed droog opgeborgen te worden, zodat deze niet gaat oxideren.
Hieronder hebben wij de meest voorkomende plantmaterialen beschreven die worden gebruikt bij stoomdestillatie.

Lavadula intermedia ‘Grosso’, een heerlijk geurende lavendel met blauwgroen blad en violetblauwe bloemen. De lavendel kunt u het beste op een zonnige en wat droge plek in de tuin planten. De oogsttijd is in de maanden juni en juli, wanneer de lavendel 50% in knop en 50% in bloei is. Het is aan te raden om de lavendelplant voor twee derde te snoeien. De gemiddelde opbrengst van de etherische olie is 7% van de totaal gedestilleerde plantmateriaal.

Lavendula angustifolia, een heerlijk geurende lavendel met witgrijs blad en paarse bloemen. De lavendel kunt u het beste op een zonnige en wat droge plek in de tuin planten. De oogsttijd is in de maanden juni t/m augustus, wanneer de lavendel 50% in knop en 50% in bloei is. Het is aan te raden om de lavendelplant voor twee derde te snoeien. De gemiddelde opbrengst van de etherische olie is 4% van de totaal gedestilleerde plantmateriaal.

Rozemarijn, een heerlijk aromatische kruid met blauwe bloemen. De Rozemarijn kunt u het beste op een zonnige en beschutte plek in de tuin planten. De oogsttijd is in de maanden juni t/m augustus, wanneer de bloemen aan de rozemarijntakken zitten. Zowel de bladeren als de takken en bloemen worden gebruikt voor het destillatieproces. De gemiddelde opbrengst van de etherische olie is 1-2% van de totaal gedestilleerde plantmateriaal.

Een goed moment om de oogsttijd in de gaten te houden is als u ziet dat de hommels en bijen tegelijk op de plant afkomen. Het is verstandig om pas te oogsten wanneer er een aantal warme en zonnige dagen voorafgaand zijn geweest.

Grove den, Douglasspar en Lariks, naaldbomen die groeien in bosrijke gebieden. Het oogsten van de naaldbomen gebeurt in mei wanneer de uitlopers aan de bomen komen. Voor het behoud van het bos worden alleen de zijtakken gesnoeid. De takken dienen eerst kleiner te worden gemaakt door een hakselaar. De gemiddelde opbrengst aan etherische olie na het destilleren is 0,25% van de Grove den, 0,5% voor de Douglasspar en 0,1% voor de Lariks van de totaal gedestilleerde takken. De Grove den en de Douglasspar moeten twee keer worden gedestilleerd in verband met de waslaag op de takken. Ook hier wordt aangeraden om pas de oogsten na een aantal zonnige dagen, omdat hierdoor de opbrengst van de etherische olie groter is. Twee keer destilleren betekent dat u het destillaat dat uit de spiraal van de koelemmer komt lopen opnieuw in de ketel doet en nogmaals verhit.

Wij hopen dat u inmiddels enthousiast bent geworden voor het maken van uw eigen etherische olie. Hier kunt u een koperen kolom destilleerketel vinden en een scheitrechter zodat u aan de slag kunt gaan.


Koperen distilleerketel

Wanneer u uw eigen drank wilt maken heeft u minimaal een ketel nodig. Distilleerketels zijn er in verschillende soorten, één daarvan is de koperen distilleerketel. Deze ketel is de makkelijkste optie wanneer u snel wilt beginnen met drank stoken.

Waarom zijn distilleerketels van koper?

U vraagt zich misschien af waarom distilleerketels vaak van koper zijn. Dit heeft niet alleen te maken met de mooie uitstraling van koper, maar vooral omdat dit materiaalsoort makkelijk te vormen is. Veel makkelijker dan de meeste andere materialen die gebruikt kunnen worden voor een distilleerketel. Daarnaast is koper een eersteklas hittegeleider wat van groot belang is bij het maken van uw eigen alcohol.

Waarom een koperen distilleerketel kopen?

Koper wordt dus veel gebruikt voor het maken van distilleerketels omdat het een goede hittegeleider is. Maar waarom worden de ketels niet van roestvrijstaal gemaakt? Dat is immers ook een eersteklas hittegeleider. En ook nog duurzaam. Hier is een goede reden voor. Ten eerste wordt de smaak van de drank tijdens het distilleren op verschillende manieren beïnvloed. Zo kan de duur van het distilleren en de lengtes van de voor-, midden- en naloop een effect hebben op de smaak. Ten tweede blijkt dat het materiaal waar de distilleerketel van is gemaakt ook effect heeft op de smaak van de drank. Dit betekent ook dat het belangrijk is welke “condenser” er wordt gebruikt. Van de twee types komt de “worm tube” het meest in contact met koper. Dit geldt voornamelijk voor het maken van je eigen whisky.

Koperen distilleerketels van drankstoken.nl

De prachtige koperen distilleerketels van drankstoken.nl zijn zowel geschikt voor de professional als voor de beginner. De ketel heeft een inhoud van 100 liter. De stookketels zijn perfect afgewerkt en er kan zowel op gas als op hout gestookt worden. Verder zijn de ketels voorzien van een thermometer en een gratis zware gasbrander. Zo kunt u gelijk beginnen met het stoken van uw eigen drank. Tot slot zijn deze ketels voorzien van een mixer welke met de hand bediend kan worden om aankoeken in de ketel te voorkomen.

Koper geeft niet alleen een mooie uitstraling aan de distilleerketel, maar heeft ook een essentieel effect op de smaak van uw zelfgemaakte drank. Niet alleen tijdens het distilleren maar ook tijdens het condenseren.

Heeft u vragen over een (koperen) distilleerketel? Neem vrijblijvend contact op met één van onze professionals. Zij helpen u graag!


Wijn distilleren

Er kunnen verschillende redenen zijn om uw wijn te distilleren. Misschien heeft u zelf wijn gemaakt en is de wijn niet zo lekker als gedacht. Of u heeft nog een aantal oude flessen wijn staan die ver over de datum zijn. In dat geval kunt u met een distilleerketel de wijn verhitten en de wijn omtoveren in een heerlijke borrel. Maar ook goede wijnen kunt u distilleren tot een lekker drankje. U kunt ook experimenteren door extra druiven of ander fruit aan u wijn toe te voegen voordat u begint met het distillatie proces. Indien u wijn gaat distilleren is het belangrijk om de voorloop van de distilliatie, de middenloop en naloop te scheiden. Hoe u dit precies in zijn werk gaat kunt u hier lezen. Al onze distilleerketels zijn geschikt voor het distilleren van wijn.

Cognac maken is witte wijn dubbel distilleren

Een veelgebruikte distilleerketel hiervoor is de Charentais distilleerketel. Deze distilleerketel is als enige type ketel toegestaan in het Cognac gebied om echte Franse Cognac te maken. Cognac is een brandewijn, ook wel bekend als brandy, gemaakt van witte wijnen. Die wijn moet voor minstens 90% bestaan uit uni blanc, colombard en folle blanche-druiven. Cognac wordt gemaakt door witte wijn twee keer te distilleren waardoor een alcoholpercentage ontstaat van minimaal 40%. Na de eerste keer distilleren wordt het distillaat dus nogmaals in de distilleerketel gegoten en opnieuw verhit en gedistilleerd. Dit proces wordt dubbele distillatie genoemd. Na het distilleren moet cognac minimaal 2,5 jaar rijpen op eiken houten vaten. Dit eikenhout zorgt voor de karakteristieke vanillesmaak en tannines in de drank. Officieel mag een drank dus alleen cognac genoemd worden indien het aan de volgende voorwaarden voldoet:
– Dubbele distillatie van witte wijn.
– Witte wijn moet voor 90% bestaan uit uni blanc, colombard en folle blanche-druiven.
– De drank moet gedistilleerd worden met een Charentais distilleerketel.
– De drank moet uit de streek van Cognac komen.
– Het alcoholpercentage moet minimaal 40% zijn.
– De drank moet minstens tweeënhalf jaar in houten vaten gerijpt zijn.

Charentais distilleerketel cognac | Drank stoken

Charentais distilleerketel voor het maken van cognac.


Basistheorie drank stoken en distilleren

Aan de slag met drank stoken en distilleren

Denk eens aan een pannetje water dat je op het gas hebt staan. Wanneer je de pan opent, zie je dat er aan de binnenzijde druppels tegen de koude deksel zijn gecondenseerd. Proef eens: ze smaken naar… water. Dat valt tegen. Stel nu dat je in datzelfde pannetje wijn kookt en je proeft diezelfde druppels – dan zul je constateren dat die nog een beetje naar wijn, maar vooral heel erg naar alcohol smaken. Gefeliciteerd, je hebt het distilleren ontdekt. Een paar duizend jaar te laat om er patent op aan te vragen, maar toch heel knap. Hieronder leest u meer over de basistheorie drank stoken.

Distillatie is een techniek om door middel van verdamping stoffen in een oplossing te scheiden. Die oplossing is in ons geval dus een alcoholhoudende drank en die stoffen zijn met name water en alcohol. De truc zit hem in de verschillende kookpunten (of damppunten) van deze stoffen. Alcohol kookt op zeeniveau al bij circa 78 °C, terwijl water zoals je weet pas bij 100 °C verdampt. Als je een mengsel van water en alcohol, zoals wijn uit het voorgenoemde voorbeeld, voorzichtig verhit, zal dus de alcohol in eerste instantie iets meer verdampen dan het water en zal de damp meer alcohol bevatten dan het oorspronkelijke mengsel. Door de damp af te voeren en vervolgens te condenseren, scheid je de alcohol van het water: distilleren. Op deze manier maken ze bijvoorbeeld ook benzine uit aardolie. Dat laatste moet je dan maar liever niet proberen met een pannetje op het gas, en ook niet proeven trouwens:+) Door het distilleren kun je een grove scheiding maken tussen de verschillende stoffen, maar geen precieze scheiding. Wil je wel een preciezere scheiding dan moet je het distilleren herhalen. Dat doen we dan ook, meestal (minimaal) twee keer: de ruwstook en de fijnstook.

Moonshine Alambiek Distilleerketel type A | Drank stoken

De Ruwstook

Deze eerste keer distilleren noem je de eerste stook of ruwstook. De ruwstook is vooral bedoeld om alle alcohol uit je basisdrank/stookwijn te krijgen (het ruwnat) zodat je het restant weg kunt gooien. Zo’n 10- of 20-liter emmer, of die vijftig flessen verzuurde wijn nemen toch een hoop ruimte in beslag in je keuken. Uitgaande van een basisdrank van een procent of 15 moet je na de eerste keer overhalen rekenen op een alcoholpercentage van rond de 35%. De rest is dus water. Als je het resultaat proeft, kun je je de naamgeving voorstellen: je herkent onmiskenbaar het fundament van een cognac of whisky maar het is nog grof, onverfijnd. Laten we zeggen: ruw. Dat komt doordat er in wijn, suikerwater of wat je dan ook wilt verstoken nooit alleen water en alcohol zitten. Het bevat ook andere vluchtige stoffen die zijn ontstaan tijdens de fermentatie. En niet een handjevol, maar duizenden. Gelukkig maar, anders zou elke drank naar wodka smaken. Sommige van die stoffen wil je graag terugzien in je distillaat. Ze zorgen voor smaak en geur. Het verschil tussen whisky en cognac zit hem grotendeels in de verschillende basisproducten. Andere stoffen hebben we liever niet, omdat ze niet lekker zijn, een kater geven of niet goed zijn voor de gezondheid. De belangrijkste zijn methanol die aan het begin van je distillatieproces uit je ketel komt druppelen en de zogenaamde ‘foezels’ of ‘foezelolie’. Dat is een verzamelnaam voor een reeks aan hogere alcoholen met ingewikkelde namen die zich aan het eind van het distillatieproces aandienen.

De Fijnstook

De tweede stook woord ook wel fijnstook genoemd. Doordat de ongewenste onderdelen van het distillaat zich respectievelijk aan het begin en aan het eind aandienen, stelt het je in staat ze te scheiden van waar we werkelijk in geïnteresseerd zijn: de alcohol. Dit doen we tijdens de tweede stook, daarin verstoken we het ruwnat uit de eerste stook nogmaals, maar maken daarbij een onderscheid tussen de ongewenste voor- en naloop van de gewenste middenloop. Deze tweede stook noem je dan ook de fijnstook. In het juist scheiden van deze ‘fracties’, niet te vroeg en niet te laat, toont zich de hand van de meester. Pure alcohol is namelijk gewoon saaie wodka, en minimale hoeveelheden van met name de naloop geven smaak aan je distillaat. Het resultaat van deze fijnstook is meestal een alcoholpercentage van rond de 70 à 80%. Dit trucje kun je herhalen. Hoe hoger het uiteindelijk alcoholgehalte, hoe zuiverder en hoe verfijnder je distillaat, tot het uiteindelijk gewoon smakeloos wordt. Wodka wordt bijvoorbeeld wel tot 90-95% gedistilleerd, en dan vaak ook nog via bijvoorbeeld koolstof ontdaan van alle smaak, terwijl cognac bijvoorbeeld meer richting de 60-80% gaat. Het zal je opvallen dat dit niet de percentages zijn die je op je fles van de slijter ziet staan (tenzij je in Rusland woont). Gedistilleerde alcohol wordt, na het rijpen (zie verderop) maar voor hij op fles gaat, dan ook vrijwel altijd verdund met water.

Het rijpen van je distillaat

Vers uit de ketel is je distillaat nog niet wat hij kan zijn. Een distillaat moet rijpen. Het is niet voor niks dat je voor flessen twintig jaar oude whisky meer betaalt dan voor eentje van drie jaar oud. Dat rijpen gebeurt op circa 55-65%, dus niet op de 35% die jij gewend bent te drinken, die krijgt hij pas vlak voor hij op fles gaat. Het rijpen hoeft overigens helemaal niet op hout en ook geen twintig jaar. De meeste witte dranken als wodka, jenever en eau de vie rijpen maar een paar weken in glas of een eiken houten vaatje. Genoeg om stoffen op elkaar in te laten werken en nieuwe combinaties te vormen. ‘Bruine’ dranken als whisky, cognac en calvados rijpen over het algemeen op hout. Voordat gedistilleerde dranken op fles gaan, worden ze verdund tot fles sterkte, vaak rond de 35-40%. Daarnaast kan er wat gepimpt worden, bij voorbeeld met karamel voor een mooie bruine kleur of met een beetje suiker.

Eiken houten vaatje | whisky | wijn | likeur | Drank Stoken

Eiken houten vaatje

Bron: boek “over drank” Wateetons. Zie ook onze complete pakketten inclusief boek.

Enthousiast geworden? Ga naar onze koperen distilleerketels.